Verlamde poot of pootjes bij je kat

Je kat heeft een verlamde poot of pootjes. Dat is verschrikkelijk! Zowel voor hem als voor jou om te moeten aanzien. Het is belangrijk dat je onmiddellijk contact opneemt met je dierenarts om er achter te komen wat de oorzaak is. En vervolgens wat de behandeling kan zijn. Hieronder leggen we je meer uit over hoe een verlamde poot of pootjes bij katten in de meeste gevallen ontstaan en wat eraan gedaan kan worden. Helaas is een behandeling enkel en alleen door jezelf, zonder hulp van een dierenarts, geen goed idee in dit geval. 

Welke symptomen zie je als een kat een verlamde poot heeft?

Welke symptomen te zien zijn als je kat een verlamde poot of poten heeft, hangen af van de oorzaak van de verlamming. De meest voorkomende symptomen zijn:

•  Slepen met één of meer poten over de grond
• Niet in staat om te steunen op de poot of poten
• De poot wordt niet omhoog opgetrokken, maar “bungelt” aan het lichaam van je kat
• Geen reactie bij aanraken van de poot (zenuwblokkade) of juist een extreme reactie bij een milde aanraking van de poot (bloedpropje)
• Indien er sprake was van een aanrijding, dan kunnen nagelpunten gespleten zijn en meerdere wondjes gevonden worden op het lichaam. 
• Een kat met een verlamde poot is vaak ook (een beetje) in paniek. 
• Poot of poten kunnen zeer koud aanvoelen in geval van een bloedpropje. 

Waardoor ontstaat een verlamde poot bij een kat?

Er zijn vele mogelijke oorzaken om een verlamming te krijgen. Maar de meest voorkomende oorzaken voor een verlamde poot of poten bij een kat zijn aanrijdingen met een voertuig. Op de tweede plaats komt een verlamming door een bloedstolsel in de bloedvaten van de achterpoten. Dit zijn dan ook de oorzaken die we hieronder gaan bespreken. Het is in alle gevallen wel belangrijk dat je met je kat naar je dierenarts toe gaat om je kat te laten behandelen. 

Heeft je kat een kat een verlamde poot of poten?  Dan onderzoekt de dierenarts in de eerste plaats of er sprake geweest kan zijn van een aanrijding. Dit doen we door goed te kijken of er verse afgebroken tanden of kiezen zijn, of er wondjes elders op het lichaam zitten, of er gerafelde nagels zijn en of er kale plekken ontstaan zijn. Doorgaans onderzoekt een dierenarts al deze dingen eerst voordat hij zich richt op het onderzoeken van de verlamde poot. En dat heeft een reden. Op het moment dat een poot verlamd is dan bestaat de kans dat er ergens in het lichaam een breuk zit. In de rug, in het bekken of in de poot. Gaan we je kat pijn doen, dan is hij daarna moeilijker te onderzoeken. Een kijkje in de bek of naar zijn nagels is dan niet meer veilig uit te voeren. 

Wordt duidelijk dat er sprake is geweest van een aanrijding? Dan gaan we voorzichtig proberen te achterhalen op welke plek de zenuwoverdracht geblokkeerd is. Dat kan in de rug zijn. Maar ook het bekken of de poot kunnen gebroken zijn, met schade aan de zenuw van die poot. Het is uiteraard ook mogelijk dat het vanuit de hersenen zelf komt, maar dan zien we een ander bewustzijn bij een kat. Ook willen we weten of je kat nog gevoel heeft in zijn poot. Daarom knijpen we hem heel venijnig in zijn pootje. Meestal doen we dat met een klein tangetje. Aan je kat kunnen we dan zien of hij het wel of niet voelt. Voelt hij het wel, dan weten we in elk geval dat het ruggenmerg of de zenuwen niet volledig doormidden zijn. Vervolgens moeten röntgenfoto’s duidelijk maken hoe erg het probleem is en wat de behandeling kan zijn. 

Wat veel mensen niet weten is dat een verlamde poot bij katten ook veroorzaakt kan worden door een bloedpropje in de bloedvaten. Dit is vrijwel altijd in de achterpoot of achterpoten. Mensen komen soms helemaal in paniek binnen en snappen er niets van dat hun kat verlamd is aangezien hij nooit buiten komt en dus niet aangereden kan zijn. 

Als gevolg van een (meestal nog onopgemerkt) hartruisje kan bloed gaan wervelen in het hart. In dat geval kan er een bloedstolseltje ontstaan. Eerst zit deze nog een beetje vast aan de wand in het hart, maar kan ineens los schieten. Vervolgens komt het bloedstolseltje in de bloedbaan. Hij komt dan klem te zitten op de eerste plek waar de bloedvaten vernauwen. In het geval van een verlamde poot is de kans groot dat het bloedstolsel terecht gekomen is op het punt waar de grote lichaamsslagader (aorta) zich opsplitst in de twee bloedvaten die naar de achterpoten toe gaan. De diameter van die twee bloedvaten is immers kleiner dan de diameter van de aorta.

Door het bloedpropje krijgt de poot of zelfs beide poten geen bloed meer. Hierdoor kunnen de weefsels in de poot hun functie niet meer uitvoeren. Denk maar eens aan een slaaparm, maar dan 10x erger. Een slaaparm kun je zelf ook maar met moeite laten bewegen en voelt heel vreemd aan. 

Welke behandeling is er mogelijk bij een kat met een verlamde poot?

Wanneer er sprake is van een gebroken rug of poot dan hangt de behandeling af van hoe ernstig de schade is. Bij schade aan de rug geven we doorgaans pijnstillers en sterke ontstekingsremmende middelen om de zwelling in het ruggenmerg zoveel mogelijk tegen te gaan. Dan wordt er een aantal dagen gekeken of je kat nog zelf in staat is zijn blaas aan te sturen en dus of hij zelf zijn blaas kan legen. Indien dat niet gaat worden de vooruitzichten voor je kat helaas behoorlijk beperkt. Kan je kat dit nog wel zelf, dan is het in sommige gevallen mogelijk om een operatie aan de ruggenwervels uit te voeren en te hopen dat het ruggenmerg hersteld.

In geval van een breuk aan het bekken of een poot is het meestal nodig om een operatie te laten uitvoeren om de breuk te stabiliseren. Daarna kan de beschadigde zenuw hopelijk de kans krijgen om zichzelf te herstellen. 

Daarnaast wordt er in sommige gevallen, in plaats van een operatie, voor gekozen om je kat gedurende 6 weken zijn beweging zoveel mogelijk te beperken en hem zelf te laten herstellen. Hij moet dan 6 weken in een bench zitten en krijgt ondertussen pijnstillers om de ergste pijn tegen te gaan. Deze laatste optie is met name de beste keuze als er een breuk in het bekken van je kat zit. 

Blijkt een bloedpropje de oorzaak van alle ellende te zijn dan wordt er in elk geval voor gekozen om je kat een bloedverdunner te geven zoals bijvoorbeeld heparine. In sommige gevallen wordt er ook gekozen voor stolsel-oplossende middelen, maar die hebben soms ernstige bijwerkingen. Die worden dus enkel ingezet als het probleem zeer ernstig is. Verder wordt er uiteraard een pijnstiller gegeven aan je kat en wordt ervoor gezorgd dat hij warm en comfortabel genoeg blijft. Ook moet hij kunnen poepen en plassen. Uiteraard moet er in de loop van de volgende dagen en weken ook gekeken worden naar het hart en wat de oorzaak van het vormen van het stolsel was. Over het algemeen moeten katten die dit overleven de rest van hun leven medicatie krijgen om de kans op het vormen van nieuwe bloedstolsels te beperken. 

Wat als je kat niet meer beter wordt?

Helaas zijn er veel gevallen waarbij de kat zoveel schade had door een aanrijding, dat er al gelijk gekozen werd om de kat te laten inslapen. Wordt er samen met jou besloten om je kat toch nog de kans te geven en te hopen op herstel? Dan nog zijn er een behoorlijk aantal katten die niet meer voldoende herstellen om een katwaardig bestaan te hebben. Volgens een onderzoek van J.P. Schoeman overleefde slechts 39% van de katten met dit soort bloeddoek. In een ander onderzoek, uitgevoerd door S.A. Smith en A.H. Tobias, was er een overlevingspercentage van 45%, maar de gemiddelde overlevingstijd daarna was slechts 117 dagen. Ook zij worden dan helaas ingeslapen. Belangrijk is in elk geval dat je kat zijn blaas en darmen zelf kan legen om te kunnen blijven leven. De meeste mensen willen ook weer dat hun kat kan lopen. Maar in sommige gevallen kiest een eigenaar ervoor om een rolstoel voor een kat aan te schaffen.

Hard duimen voor herstel!

Geen enkele kat verdient het om een verlamde poot of poten te hebben. Maar is jouw kat toch één van die pechvogels? Dan hopen we heel hard dat hij zich weer goed genoeg zal herstellen om nog een prettig leven te kunnen hebben. En voor jou hopen we dat alle kosten beperkt blijven. Want de kosten lopen wel behoorlijk op bij deze patiënten. Veel sterkte en beterschap voor je kat!